Alex′s ιστορία

Είμαι ο Άλεξ. Είμαι πέντε χρονών και το τρίχωμά μου είναι απαλό και σγουρό—οι άνθρωποί μου έλεγαν πως έμοιαζα με ένα μικρό σύννεφο. Νόμιζα πως θα ήμουν για πάντα το σύννεφό τους.

Αλλά ένα πρωί, κάτι έμοιαζε διαφορετικό. Κούτες παντού, η μυρωδιά της ταινίας, ρούχα διπλωμένα σε τακτοποιημένες στοίβες. Η ουρά μου κουνούσε στην αρχή γιατί νόμιζα πως ήταν παιχνίδι. Το μάζεμα σήμαινε πάντα κάτι συναρπαστικό, όπως μια εκδρομή! Τους ακολούθησα, γεμάτος χαρά, περιμένοντας κάποιον να μου φορέσει το λουρί.

Αντί γι’ αυτό, μπήκαμε στο αυτοκίνητο. Όταν το αυτοκίνητο σταμάτησε, το μύρισα πριν το δω: άλλα σκυλιά, ανήσυχα γαβγίσματα, παράξενοι άνθρωποι, η δυνατή μυρωδιά του απολυμαντικού. Ένα καταφύγιο.

Δεν καταλάβαινα. Έλεγαν λέξεις όπως Αμερική και μέλλον—λέξεις πολύ μεγάλες για μένα. Το μόνο που ήξερα ήταν πως έφυγαν, κι εγώ ακούμπησα τα πατουσάκια μου στην πόρτα, η ουρά μου ακόμα κουνιόταν, πιο αργά τώρα.

Χαρακτήρας & Τεμπεραμέντο

Είμαι ένα γλυκό και ήρεμο αγόρι που λατρεύει τις αγκαλιές περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Τα παιδιά κάνουν την ουρά μου να κουνιέται πιο γρήγορα—είμαι υπομονετικός και ήρεμος μαζί τους, και αγαπώ πολύ τη συντροφιά τους. Περπατάω πολύ όμορφα με το λουρί, πάντα χαρούμενος να εξερευνώ αλλά χωρίς να τραβάω δυνατά. Δεν έχω ζήσει ποτέ μέσα σε σπίτι, οπότε θα χρειαστώ λίγη βοήθεια με την εκπαίδευση καθαριότητας, αλλά είμαι πρόθυμος να μάθω και να σε κάνω περήφανο.

Ιδανικό σπίτι για Alex

Το ιδανικό μου σπίτι θα ήταν γεμάτο αγάπη. Μια οικογένεια που να απολαμβάνει τις αγκαλιές όσο κι εγώ, και ίσως και παιδιά με τα οποία θα μπορώ να παίζω. Δεν χρειάζομαι κάτι ιδιαίτερο—μόνο υπομονή όσο μαθαίνω να ζω μέσα σε σπίτι, και καλοσύνη για να με καθοδηγήσει. Αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία για μένα είναι να έχω ξανά δικούς μου ανθρώπους, που θα μπορώ να αποκαλώ οικογένειά μου για πάντα.