ΤΑΙΣΟΝ
Η Ντόρις (η ιδρυτής του 2nd Chance Dogs) αγαπούσε πάντα τα σκυλιά. Ως μαμά, όμως, μεγαλώνοντας ένα παιδί μόνη της, αντιμετώπιζε δυσκολίες. Λαχταρώντας να έχει σκυλί ξανά το 2007, η Ντόρις πρόσθεσε ένα νέο μέλος στην οικογένεια, κι αυτό ήταν ένα μικρό σκυλί που ονομαζόταν Τάισον.
Πού να ήξερε εκείνη τη στιγμή η Ντόρις ότι ο Τάισον επρόκειτο να γίνει το σημείο εκκίνησης της διάσωσης σκυλιών.
«Όταν εργάζεστε για να τα βγάλετε πέρα με το σημερινό δύσκολο τρόπο ζωής, είναι εύκολο να αποσυνδεθείτε από πράγματα στη ζωή. Κάποιες φορές δεν βλέπουμε ακόμη και πράγματα που βρίσκονται σε καθαρή οπτική γωνία». Ο Τάισον, με το χαρούμενο, φιλικό του χαρακτήρα και την ήρεμη ιδιοσυγκρασία, είχε γίνει ο καλύτερος φίλος της Ντόρις και με αυτόν τον τρόπο την έκανε να δει την κατάσταση των εγκαταλελειμμένων και αδέσποτων σκύλων στην Κύπρο.
Ο μικρός Τάισον έγινε η σκιά της Ντόρις και η Ντόρις έπαιρνε τον Τάισον παντού μαζί της. Λίγο αργότερα, ο Μάριος (ο σύντροφός της) ήρθε στη ζωή της, ο οποίος, επίσης, αγαπούσε τα σκυλιά. Ο Μάριος δεν είχε σκυλί από την εφηβεία του, επειδή εκείνη την εποχή είχε χάσει τον καλύτερο φίλο του, έναν Γερμανό Ποιμενικό, τον Σπάικ, από ασθένεια. Η θλίψη και το πένθος του ήταν τόσο έντονη, ώστε δεν ήθελε να περάσει από τέτοιο πόνο ποτέ ξανά. Έτσι, έκανε το λάθος να παραμείνει μακριά από τα σκυλιά όλα αυτά τα χρόνια ….
Τότε, συναντήθηκε με τον μικρό Τάισον. Δεν πήρε αρκετό καιρό μέχρι που ο μικρός Τάισον έκανε τα μαγικά του και κατάφερε να βοηθήσει τον Μάριο να θυμηθεί πώς είναι να έχεις άνευ όρων αγάπη από ένα σκυλί που σε αγαπά.
Η Ντόρις και ο Μάριος έγιναν τυπικοί γονείς σκύλων και όπως όλοι οι άνθρωποι που αισθάνονται αυτή την άνευ όρων αγάπη από το κατοικίδιο ζώο τους, άρχισαν να έχουν συναισθήματα ενσυναίσθησης και αγάπης για όλα τα σκυλιά. Ο Τάισον κατάφερε να ξυπνήσει ένα αίσθημα αγάπης για τα ζώα, μια αίσθηση ότι και οι δύο είχαν πιεστεί πάρα πολύ.
Μια μέρα η Ντόρις είδε ένα χαλασμένο εγκαταλειμμένο μικρό Γερμανικό ποιμενικό. Πεινούσε και ήταν σε κακή κατάσταση, έπρεπε να το βοηθήσει. Ο σκύλος όμως, φοβόταν και δεν έρχονταν κοντά της. Μετά από λίγες εβδομάδες που τον τάιζαν και κέρδισαν την εμπιστοσύνη του, η Ντορίς και ο Μάριος κατάφεραν να τον πιάσουν. Του έδιναν καλό φαγητό και μετά το φαγητό, κοιμόταν για 20 ώρες συνεχόμενα. Ο ΡΕΞ ήταν επίσημα το πρώτο σκυλί που είχε διασωθεί.
Η αίσθηση ότι είχαν βοηθήσει ένα άστεγο, ανίσχυρο ον ήταν τόσο κερδοφόρα και όλα αυτά οφείλονταν στο γεγονός ότι ο Τάισον είχε ξυπνήσει την ενσυναίσθηση μέσα τους. Τώρα όλα ήταν ξεκάθαρα και μπορούσαν να δουν ένα εγκαταλελειμμένο σκυλί στη μέση της νύχτας, μπορούσαν να ακούσουν ένα σκυλί να γαβγίζει σε απόσταση πριν ακούσουν οτιδήποτε άλλο.
Πρόσφατα, ο Τάισον είχε άλλα 9 σκυλιά που ζούσαν μαζί του, τα οποία ήταν διασωθέντα. Κατά τη διάρκεια των πρώτων ημερών διάσωσης, ο Τάσιον διαδραμάτισε το ρόλο του, βοηθώντας τα πρόσφατα διασωθέντα σκυλιά να δείξουν εμπιστοσύνη (τότε όλα τα σκυλιά πήγαιναν στο σπίτι της Ντόρις). Ο χαρακτήρας και η εμπιστοσύνη του Τάισον γύρω από άλλα σκυλιά τα βοήθησαν να αποκατασταθούν, να εμπιστευτούν και πάλι τους ανθρώπους και να ξαναβρούνε την επιτυχία χάρη σε αυτόν.
Μέχρι το 2019 περίπου 1000 σκυλιά έχουν σωθεί από την Ντόρις και αργότερα, μέσω της οργανώσεως της διάσωσης σκύλων 2nd Chance Dogs.
Αλλά, υπάρχουν τόσα σκυλιά που χρειάζονται βοήθεια, ώστε οι χώροι φύλαξης να μην είναι ποτέ άδειοι. Έτσι, λοιπόν η ιδέα ήταν να φτιάξουμε ένα κέντρο για τη θεραπεία των διασωθέντων σκύλων, όπως ακριβώς αντιμετωπίζουμε τα σκυλιά που έχουμε στο σπίτι. Να έχουμε ένα κέντρο στο οποίο τα σκυλιά να μπορούν να εισέλθουν, έχοντας ψυχικά και σωματικά προβλήματα, να μπορούν να αποκατασταθούν με το πέρασμα του χρόνου, δίνοντάς τους χώρο να αισθάνονται ασφαλή, να προστατεύονται από συνθήκες, όπως το χειμωνιάτικο κρύο και η ζέστη του καλοκαιριού. Θέλουμε να τους δοθεί ένας χώρος που θα είναι αρκετά ήσυχος και ασφαλής, ώστε να μπορούν να κοιμούνται για 16 ώρες την ημέρα χωρίς στρες, με καλό φαγητό και λιχουδιές, άφθονο χώρο για άσκηση, δραστηριότητες, να απολαμβάνουν τη συντροφικότητα και να περνάνε χρόνο με άλλους σκύλους και ανθρώπους και να είναι σε θέση να συμπεριφέρονται και να κάνουν ό,τι κάνουν τα σκυλιά στο φυσικό τους περιβάλλον. Ακριβώς όπως η δουλειά της Ντόρις στο σπίτι, αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα!
Μέσω περιστάσεων, σκληρής δουλειάς και πολλής προσπάθειας, τον Δεκέμβριο του 2015 άρχισαν οι εργασίες για το κέντρο των σκύλων του 2nd Chance dogs. Ήταν ένα δύσκολο και επίπονο ταξίδι, αλλά ο Τάισον ήταν μέρος κάθε στιγμής σε αυτό το ταξίδι. Ο Τάισον βοήθησε πολλά φοβητσιάρικα σκυλιά να δείξουν εμπιστοσύνη. Όταν χρειαζόμασταν ένα σίγουρο, μη ενεργό σκυλί να βοηθήσει ένα άλλο σκυλί που ήταν πολύ κακά κοινωνικοποιημένο, ο Τάισον ήταν ο σκύλος που βοήθησε.
Ο Τάισον κάθονταν πάντα στο μπροστινό κάθισμα της Ντόρις, όταν αυτή πήγανε σε κτηνιάτρους, πήγαινε επίσης, μαζί της στις εκδηλώσεις, αγαπούσε να είναι στο πλευρό της! Όταν πήγαιναν τα σκυλιά στο αεροδρόμιο, ήταν μαζί με τη Ντόρις στις 3 το πρωί κατά τη διάρκεια της νύχτας κρατώντας της συντροφιά.
Το μονοπάτι σε αυτό το ταξίδι άρχισε με την αγάπη ενός πολύ ιδιαίτερου σκύλου. Ο Τάισον ήταν ο λόγος που η Ντόρις και ο Μάριος έγιναν ευαίσθητοι στη δεινή κατάσταση των εγκαταλελειμμένων και κακοποιημένων σκύλων στην Κύπρο.
Ο Τάισον ήταν μαζί μας στις καλές στιγμές και τους δύσκολους καιρούς.
Δυστυχώς, ο Τάισον δεν είναι πλέον μαζί μας. Τον Οκτώβριο του 2019 απεβίωσε. Η μακροχρόνια μάχη του με την επιληψία και τα φάρμακα που έπαιρνε για την καταπολέμηση της, προκάλεσαν κατάρρευση του ήπατος.
Λείπει πάρα πολύ σε όλους μας.
Δεσμευόμαστε στην τιμή του ΤΑΙΣΟΝ ότι θα συνεχίσουμε και θα εργαζόμαστε σκληρά για να επιτύχουμε την αποστολή μας.
Τρέξε ελεύθερος, μικρέ μας Τάισον xxx
Λόγω του Τάσιον εργαζόμαστε σκληρά για να δούμε την ημέρα που όλα τα σκυλιά στην Κύπρο θα αντιμετωπίζονται με συμπόνια και σεβασμό και θα ζουν χωρίς πόνο, βάσανα και τον φόβο της ευθανασίας.
.
