Ήμουν απλά μια χαμένη ψυχή, που περιπλανιόταν στους δρόμους χωρίς κανέναν να με αποκαλεί δικό της. Όταν με μάζεψαν οι εργάτες του δήμου και με πήγαν στα κλουβιά τους, φοβήθηκα ότι οι μέρες μου ήταν μετρημένες. Κανείς δεν ήρθε να με αναζητήσει, και καθώς ο χρόνος μου εκεί πλησίαζε στο τέλος του, μειώθηκε και η ελπίδα μου για ένα μέλλον.
Αλλά τότε, σαν φάρος φωτός στο σκοτάδι, μια εθελόντρια απευθύνθηκε μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Η έκκλησή της για βοήθεια τράβηξε την προσοχή του 2nd Chance Dogs, και ξαφνικά, η τύχη μου πήρε στροφή. Με την αταλάντευτη αφοσίωσή τους, με έβγαλαν από το χείλος της απόγνωσης και μου πρόσφεραν μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.